بحث‌‌های زیادی در مورد روش‌های هورمونی جلوگیری از بارداری و احتمال ابتلا به سرطان وجود دارد که در این مقاله تا حدودی به آن می‌پردازیم.
نکاتی که باید به یاد داشته باشید:
- قبل از یائسگی احتمال ابتلا به سرطان‌های دستگاه تولید مثل از جمله پستان، گردنه رحم، آندومتر و تخمدان پایین است.
- استفاده از قرص های ضد بارداری حاوی استروژن احتمال ابتلا به سرطان پستان و دهانه رحم را افزایش می‌دهند با این وجود تعداد گزارش ابتلا به سرطان در میان مصرف کنندگان پایین است.
- این قرص‌‌‌ها احتمال ابتلا به سرطان آندومتر و تخمدان را کاهش می‌دهند.
- دیگر روش‌های پیشگیری از بارداری مانند آی یو دی و آمپول ضد بارداری به اندازه قرص‌‌‌ها مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند.
طی چند سال اخیر مقالات گوناگونی در مورد روش‌های جلوگیری از بارداری و سرطان پستان منتشر شده است که حاکی از ارتباط نگران کننده این دو با هم است. اگر شما به دنبال روشی برای پیشگیری از بارداری هستید بهتر است غیر از مزایا به مضرات آن هم توجه کنید و با آگاهی کامل در رابطه با آن تصمیم بگیرید.
احتمال ابتلا به سرطان در استفاده از روش های هورمونی جلوگیری از بارداری
روش‌های هورمونی جلوگیری از بارداری احتمال ابتلا به سرطان پستان و دهانه رحم را بالا می‌برند اما در عوض زمینه ساز کاهش احتمال ابتلا به سرطان آندومتر و تخمدان هستند. به عقیده انجمن‌‌های پزشکی احتمال ابتلا به سرطان پستان و دهانه رحم در مقایسه با مزایایی که روش‌های هورمونی پیشگیری از بارداری دارند به چشم نمی‌آیند و حاملگی و بویژه بارداری ناخواسته نه تنها می‌تواند سلامت جسمی زنان را به خطر بیاندازد بلکه از نظر روحی نیز صدمه زننده است و باید سریعا روشی را برای پیشگیری انتخاب کرد.
در اینجا سعی می‌کنیم به نکاتی اشاره کنیم که احتمال ابتلا به سرطان را در زنانی که از این روشها استفاده می‌کنند افزایش می‌دهد. توجه به این نکته نیز الزامی است که تمامی زنان با به کارگیری روش‌های هورمونی پیشگیری از بارداری در معرض سرطان قرار نمی‌گیرند و در این میان شرایط و مسایل شخصی و خانوادگی نقش مهمی ایفا می‌کند. مثلا افراد مبتلا به سرطان پستان یا خانم‌هایی که سابقه ابتلا به آن را داشته‌اند یا یکی از بستگان نزدیک‌شان به این بیماری مبتلاست نباید از روش‌های هورمونی پیشگیری از بارداری استفاده کنند. این موضوع شامل مصرف قرصهای حاوی استروژن و سایر روش‌های حاوی پروژسترون از جمله IUD هورمونی می‌شود.
در مقابل برخی زنان به نسبت دیگران بیشتر در معرض ابتلا به سرطان آندومتر و تخمدان قرار دارند. اگر چه این نوع سرطان‌‌‌ها در مقایسه با سرطان پستان چندان شایع نیست اما بهتر است بدانید سرطان رحم که سرطان آندومتر هم نوعی از آن است چهارمین سرطان شایع در آمریکا محسوب می‌شود و سرطان تخمدان دهمین جایگاه را در میان سرطان‌های زنانه دارد.
سوابق بیماری و احتمال ابتلا به سرطان
همچنین خانم‌‌های مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک دو برابر بیش از دیگر زنان در معرض سرطان آند,متر قرار دارند. استفاده از روش‌های پیشگیری هورمونی در این زنان مزایای بسیاری از جمله مدیریت چرخه‌‌های قاعدگی و کاهش احتمال ابتلا به سرطان را دارد.
بهترین توصیه این است که در مورد سوابق پزشکی و شرایط و بیماری‌های شخصی‌تان با پزشک متخصص مشورت کنید تا با توجه به اوضاع بهترین نوع پیشگیری به شما معرفی شود.
در ادامه به برخی مطالعات انجام شده در رابطه با روش‌های هورمونی پیشگیری از بارداری و احتمال ابتلا به سرطان می‌پردازیم:
مطالعات انجام شده
بر اساس مطالعات انجام شده در این زمینه هم روش‌های حاوی پروژسترون تنها و هم روش‌های حاوی هورمون‌های ترکیبی هر دو احتمال سرطان پستان را در زنان بالا می‌برند.
در مطالعه‌ای که در سال 2017 در دانمارک انجام شد به اثبات رسید زنانی که از روش‌های پیشگیری هورمونی استفاده می‌کنند در مقایسه با سایر زنان 20 درصد بیشتر به سرطان پستان مبتلا می‌شوند.
البته احتمال خطر ابتلا 20 درصد نیست بلکه برخی از انواع روش‌های هورمونی می‌تواند درصد احتمال بالاتر یا پایین‌تری داشته باشند. مثلا بررسی‌‌‌ها نشان داده احتمال ابتلا به سرطان پستان در افرادی که از روش ایمپلنت یا تزریق پروژسترون استفاده می‌کنند بسیار پایین است. بیشترین مطالعه تاکنون روی قرصهای هورمونی انجام شده است و بر اساس پژوهش‌‌‌ها قرصهای هورمونی مینی پیل یا ترکیبی هر دو این احتمال را تا 20 درصد افزایش می‌دهند.
البته فرمولاسیون قرص‌‌‌ها و میزان استروژن و پروژسترون به کار رفته می‌تواند تا حدودی این احتمال را افزایش یا کاهش دهد ولی تاکنون تحقیقات کافی در این رابطه انجام نشده است. در سال 2017 تک تحقیقی در این زمینه نشان داد احتمال ابتلا به سرطان پستان در زنانی که استروژن بالاتری در مقایسه با دیگر زنان دریافت می‌کنند تا 50 درصد افزایش مییابد. گرچه این تحقیق در سال 2017 نتیجه گیری شد اما داده‌‌های آن مربوط به سال‌های 1968 تا 1996 بود و زنان داوطلب در این تحقیق از فرمولاسیون‌‌های دارویی رایج در آن زمان استفاده می‌کردند.
دو تحقیق دیگر در این زمینه نشان داد استفاده از آی یو دی هورمونی نیز احتمال سرطان پستان را تا 20درصد بالا می‌برد. نکته قابل توجه اینکه با قطع مصرف روش هورمونی پیشگیری و با گذشت زمان این احتمال کاهش مییابد. بررسی‌‌‌ها نشان داده زنانی که برای طولانی مدت از روش‌های هورمونی پیشگیری از بارداری استفاده می‌کنند در مقایسه با زنانی که برای کوتاه مدت آن را به کار گرفته‌اند بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پستان هستند. گرچه در ابتدا اعلام شد طول مدت مصرف این روشها درصد احتمال ابتلا را بالاتر نمیبرد اما تحقیقی جدید در همین رابطه در دانمارک ثابت کرد طول مدت مصرف و افزایش احتمال ابتلا به سرطان روند واضحی را طی می‌کند.
در هنگام تحقیق در مورد روش هورمونی پیشگیری از بارداری به این نکات توجه داشته باشید:
افزایش 20٪ احتمال ابتلا به سرطان پستان به معنای ثابت بودن آن در تمامی افراد نیست. در ایالات متحده حدود 60 نفر از 100000 زن زیر 50 سال که 250 نفر آنان بین 45-49 سال سن دارند، سالانه به سرطان پستان مبتلا می شوند. این آمار با افزایش سن رشد صعودی دارد. سالانه کمتر از 2 نفر در 100000 زن آمریکایی 20-24 ساله به سرطان پستان مبتلا می‌شوند.
البته این آمار مربوط به تشخیص سرطان است نه درصد ابتلای قطعی. در عین حال توجه به این نکته نیز لازم است که انتخاب سبک درست زندگی، ورزش کردن و ترک الکل همگی در کاهش احتمال ابتلا به سرطان پستان دخیلند.
روش‌های هورمونی پیشگیری از بارداری و احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم
استفاده از قرصهای حاوی استروژن خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می‌دهد. با افزایش مدت مصرف، این احتمال نیز سیر صعودی پیدا می‌کند و با قطع مصرف از بین می‌رود. تا کنون چندین تحقیق در این زمینه انجام شده اما نتایج حاکی از آمار‌‌های ضد و نقیضی است.
در مطالعات انجام شده در مورد شات‌‌های جلوگیری از بارداری هم باید گفت به نظر می‌رسد تنها دارو‌های حاوی پروژسترون خطر ابتلا به سرطان رحم را بالا می‌برند.
نکته قابل توجه اینجاست که حتی در افرادی که از روش‌های پیشگیری هورمونی استفاده می‌کنند سرطان دهانه رحم قابل پیشگیری است. ابتلا به سرطان دهانه رحم ناشی از آلوده شدن به ویروس پاپیلومای انسانی است که یک عفونت مقاربتی محسوب می‌شود.
دریافت واکسن HPV یا استفاده از کاندوم می‌تواند احتمال انتقال این ویروس را کاهش داده و از سرطان دهانه رحم پیشگیری کند.
روش‌های هورمونی پیشگیری از بارداری و سرطان آندومتر
استفاده از برخی روش‌های جلوگیری از بارداری می‌تواند احتمال ابتلا به سرطان آندومتر را کاهش دهد. به عنوان مثال مصرف قرصهای استروژن در زنانی که از آن به عنوان یک روش پیشگیری از بارداری استفاده می‌کنند در مقایسه با زنانی که اصلا قرص مصرف نمی‌کنند تا 50 درصد احتمال ابتلا به سرطان آندومتر را کاهش می‌دهد. مصرف کنندگان این قرص‌‌‌ها حتی بعد از قطع مصرف نیز در مقایسه با دیگر زنان کمتر در معرض ابتلا به این سرطان هستند.
تحقیقات کافی روی قرصهای پروژسترون انجام نشده است اما برخی بررسی‌‌‌ها نشان داده مصرف این نوع قرص‌‌‌ها نیز احتمال ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهند. در مطالعه‌ای در سال 2014مشخص شد احتمال ابتلا به سرطان آندومتر در زنانی که قاعدگی‌‌های شدید دارند و از آیودی استفاده می‌کنند تا نصف کاهش مییابد. این موضوع در مورد تزریقات پروژسترونی و مینی پیل‌‌‌ها هم صادق است. از نظر تئوری از آنجا که پروژسترون مانع از پیشرفت سرطان آندومتر می‌شود پس مصرف کنندگان روش‌های حاوی پروژسترون تنها کمتر در معرض ابتلا به سرطان آندومتر هستند. جالب است بدانید حتی از آیودی و قرصهای حاوی پروژسترون تنها برای درمان سرطان آندومتر و هایپرپلازی آندومتر یا رشد غیر طبیعی سلول‌های رحمی استفاده می‌شود.
روش‌های پیشگیری از بارداری و سرطان تخمدان
استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری احتمال ابتلا به سرطان تخمدان را کاهش می دهد. این روش با سرکوب تخمک گذاری از تخریب تخمدان و سرطانی شدن آن پیشگیری می‌کند. به اثبات رسیده که روش‌های هورمونی ترکیبی مانند قرص و پچ و حلقه واژینال سبب کاهش قابل توجه احتمال ابتلا به سرطان تخمدان می‌شود. این کاهش در روش‌های حاوی پروژسترون مانند شات‌‌های جلوگیری از بارداری، آیودی‌‌های هورمونی و ایمپلنت‌‌‌ها هم دیده می‌شود اما از نظر آماری بسیار پایین است.
با افزایش مدت مصرف این روشها، ایمنی در برابر سرطان نیز در مصرف کنندگان بیشتر می‌شود هر چند در مصرف کنندگان پیشین نیز تا چندین سال این ایمنی وجود خواهد داشت.
نکته دیگر اینکه دیگر روش‌هایی که از تخمک گذاری پیشگیری می‌کنند، بارداری و شیردهی نیز خود احتمال ابتلا به سرطان تخمدان را کاهش می‌دهند.
به طور کل به نظر می‌رسد روش‌های ترکیبی در مقایسه با روش‌هایی که تنها حاوی پروژسترون هستند بیشتر در کاهش احتمال سرطان تخمدان نقش دارند زیرا بر خلاف روش‌های حاوی پروژسترون تنها، سبب توقف تخمک گذاری می‌شوند. روش‌های حاوی پروژسترون بسته به نوع روش گاه سبب ضخیم شدن مخاط رحم یا ایجاد اختلال در عملکرد اسپرم شده و به این روش از بارداری پیشگیری می‌کنند.
دیدگاهتان را بنویسید