بارداری الزاما با ریزش مو همراه نیست اما به دنبال تغییرات هورمونی و استرس احتمال ریزش مو در بارداری وجود دارد. در ادامه این مطلب در رابطه با دلایل ریزش مو به عنوان یکی از مشکلات بارداری و نحوه درمان آن در بارداری می‌‌خوانید.
زنان در دوران بارداری متوجه تغییراتی در موهایشان میشوند. برخی ریزش مو دارند و برخی دیگر به دلیل وجود سطح بالاتر استروژن که باعث تحریک فولیکول‌های مو میشود احساس میکنند موهایشان براق تر و ریشه آن قوی تر از قبل شده است. در برخی از خانم‌‌ها نیز ممکن است حالت موها تغییر کند.
همانطور که گفته شد در برخی خانم‌‌ها ریزش مو در دوران بارداری آغاز میشود و پس از زایمان نیز ادامه می‌‌یابد. اگرچه معمولاً این ریزش مو موقتی و ناشی از تغییر هورمون‌‌ها یا استرس طبیعی بارداری است اما گاهی نگران کننده بوده و میتواند نشانه‌ی مشکل پزشکی جدی‌تری باشد.
آیا ریزش مو از نشانه‌های بارداری است؟
ریزش مو به طور معمول بعد از بارداری اتفاق میافتد و نه در طی آن! پس از نشانه‌های بارداری محسوب نمی‌شود. در بعضی از خانم‌‌ها، ریزش مو در بارداری ناشی از استرس یا تاثیر هورمون هاست.
برای درک بهتر علل ریزش مو درک این مسئله که رشد مو در هر زمان چگونه است، مهم به نظر می‌رسد. موها چرخه زندگی دارند. 90 درصد موهای روی سر همیشه در مرحله رشد و 10 درصد دیگر در مرحله استراحت قرار دارند. چرخه زندگی موها دو یا سه ماه است و با از دست رفتن موهای در فاز استراحت، فضا برای رشد موهای جدید فراهم میشود. بنابراین ریزش مو امری طبیعی است که به طور منظم و مداوم برای همه اتفاق میافتد.
اما اگر در ماه‌های اولیه بارداری هستید و می‌‌بینید که ریزش موی غیر طبیعی و بیش از حد معمول، دارید استرس و هورمون‌های دوران بارداری می‌‌توانند مقصران اصلی باشند. سه ماهه اول بارداری زمان استرس زایی برای بدن است زیرا تغییرات هورمونی بالاست تا بدن را برای پذیرایی از جنین در حال رشد آماده کند. این استرس به نوبه خود میتواند باعث شود بیش از 30 درصد موها به مرحله استراحت برسند. این بدان معنی است که خانم دچار ریزش موی بیشتر از معمول خواهد شد. این نوع ریزش مو ممکن است در اوایل بارداری یا در اوایل سه ماهه دوم یا بعد از زایمان ظاهر شود و چندان نگران کننده نیست زیرا عموماً در کمتر از شش ماه برطرف میشود و خانم دچار ریزش موی دائمی نخواهد شد.
آیا ریزش مو در بارداری طبیعی است؟
علاوه بر ریزش موی مرتبط با هورمون در دوران بارداری، دلایل دیگری برای ریزش مو در این دوران وجود دارد که کاملاً طبیعی است.
- ممکن است در دوران بارداری یا هر زمان دیگر، ریزش مو در اثر تروما یا ضربه به فولیکول مو ناشی شود. بستن مو با کش سفت میتواند باعث ریزش موی کششی شود. برای پیشگیری از این موضوع موها را باز کنید یا نحوه بستن مو را مرتبا تغییر دهید.
از آنجا که آلوپسی کششی میتواند باعث ریزش مو دائمی شود، مهم است که علائم را بشناسید و قبل از بروز هرگونه آسیب پایدار، عادات نادرست مسبب آن را متوقف کنید.
- شایع ترین زمانی که خانم‌‌ها ریزش مو را تجربه میکنند در ماه‌های بعد از زایمان است. ریزش موی پس از زایمان با سایر انواع ریزش مو متفاوت بوده و ناشی از افت ناگهانی استروژن پس از زایمان است. این ریزش مو جای نگرانی ندارد و معمولاً طی شش ماه برطرف میشود.
علل پاتولوژیک ریزش مو در دوران بارداری
ریزش مو در بارداری میتواند ناشی از مشکلات سلامتی حاد یا مزمن باشد. دو مورد از شایع ترین دلایل ریزش مو اختلالات تیروئید و کم خونی ناشی از فقر آهن است.
اگر تیروئید شما بیش فعال است، ممکن است دچار پرکاری تیروئید شوید، بیماری که با طیف وسیعی از علائم از جمله ریزش موی احتمالی همراه است. در مورد کم کاری تیروئید یعنی وقتی تیروئید هورمون‌های خیلی کمی تولید می‌‌کند، نیز همین موضوع صادق است. 3 درصد از زنان در دوران بارداری به کم کاری تیروئید مبتلا میشوند که با علائمی از جمله حساسیت به سرما، افزایش وزن، یبوست و خستگی شدید همراه است. پس از زایمان، حدود 5 درصد از زنان به تیروئیدیت پس از زایمان مبتلا میشوند پس اگر گمان می‌کنید علایم کم کاری یا پرکاری تیروئید دارید حتما با متخصص در این رابطه مشورت کنید.
کمبود آهن و ریزش مو
کمبود آهن در بارداری و ریزش مو
کمبود آهن از دیگر دلایل عمده ریزش مو به ویژه در دوران بارداری است. انسان بسته به سن و جنس خود به مقدار معینی آهن روزانه نیاز دارید: 8 میلی گرم در روز برای دختران 9 تا 13 ساله، 15 میلی گرم در روز برای دختران 14-18 سال، 18 میلی گرم در روز برای زنان 18 تا 50 سال و 8 میلی گرم در روز برای زنان 51 سال و بالاتر.
از آنجا که آهن در درجه اول فقط در گروه‌های غذایی خاص یافت میشود، کم خونی در دوران بارداری شایع است. در کنار ریزش مو، کسانی که دچار فقر آهن هستند، علایمی نظیر سردرد، خستگی، درد قفسه سینه یا ضربان قلب سریع را نیز تجربه میکنند.
یکی دیگر از علل شایع ریزش مو در این دوران بیماری‌های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید، سندرم تخمدان پلی کیستیک یا الگوی ریزش موی ارثی است.
الگوی زنانه طاسی یا همان آلوپسی آندروژنیک هنگامی اتفاق میافتد که مرحله رشد مو کند باشد و در نتیجه زمان زیادی تا رشد مو طول بکشد. معمولاً آلوپسی آندروژنیک با دارو درمان میشود.
یکی دیگر از شرایطی که باعث ریزش مو میشود آلوپسی آرئاتا است. این نوع ریزش مو ناشی از اختلال خود ایمنی است و میتواند دائمی باشد زیرا سیستم ایمنی بدن به فولیکول‌های مو حمله می‌‌کند و آنها را با سلول‌های ناسالم اشتباه می‌‌گیرد. در آلوپسی آرئاتا، موها اغلب در سر و به شکل سکه‌ای می‌ریزند اگرچه گاهی در سایر نقاط مودار هم ریزش اتفاق میافتد. در بسیاری از موارد درمان و بهبود وضعیت خود ایمنی میتواند ریزش مو را بهبود بخشد.
درمان ریزش مو در دوران بارداری
ریزش موی ناشی از استرس یا تغییرات هورمونی در دوران بارداری یا پس از آن بیش از آنکه به درمان نیاز داشته باشد به وقت و زمان نیاز دارد.
اما اگر شرایط خاص باشد به متخصص مو مراجعه کنید تا درمانی مناسب برایتان تجویز شود. استفاده از برخی درمان‌های ریزش مو مانند ماینوکسیدیل در دوران بارداری مجاز نیست اما داروهایی مانند لووتیروکسین، که برای درمان کم کاری تیروئید مورد استفاده قرار می‌‌گیرد، از سوی FDA برای مصرف در دوران بارداری مورد تایید قرار گرفته و اثبات شده است که سبب بروز ناهنجاری در جنین نمی‌شود. با توجه به انواع مختلفی از درمان‌‌ها، صحبت با پزشک اولین قدم برای تهیه برنامه عملی و بی خطر برای درمان ریزش مو در حین بارداری است.
پیشگیری از ریزش مو در دوران بارداری
جلوگیری از ریزش مو همیشه ممکن نیست اما تغییر در سبک زندگی و داشتن رژیم غذایی سالم میتواند تا حدی موثر باشد. انتخاب رژیم غذایی کامل حاوی میوه‌‌ها و سبزیجات تازه، گوشت سالم و تخم مرغ، همراه با غذاهای کم فرآوری شده و قندی، اولین قدم برای پیشگیری از ریزش موهاست. این نوع رژیم غذایی انرژی بیشتری به بدن می‌رساند و احتمال بروز کم خونی را کاهش می‌دهد. داشتن فعالیت‌های روزانه سرگرم کننده و آرامش بخش نیز در مدیریت استرس نقش دارد، استرس خود عاملی برای تشدید بیماری‌ها و شرایط خود ایمنی و اختلالات تیروئیدی است.
دیدگاهتان را بنویسید