اختلال نعوظ (Erectile Dysfunction)، که معمولاً با عنوان ED شناخته میشود، ناتوانی در رسیدن و یا حفظ نعوظ مناسب برای مقاربت جنسی است. تخمین زده میشود که از هر 10 مرد بالغ 1 نفر به طور دائمی دچار اختلال نعوظ است. همچنین در مقاله نحوه نعوذ با فرایند آن در بدن آشنا می شوید.
اختلال نعوظ (ED) چیست؟
اختلال نعوظ (ED) ناتوانی در رسیدن به نعوظ و حفظ آن برای مدت زمان مقاربت جنسی است. برآوردها نشان میدهد که از هر 10 مرد یک نفر در طول زندگی خود از این مشکل رنج میبرد. درک این نکته ضروری است که در بیشتر موارد، اختلال نعوظ یک نشانه وجود یک مشکل اساسی دیگر است. اختلال نعوظ در هر سنی طبیعی تلقی نمیشود و ممکن است با مشکلات دیگری که در رابطه جنسی دخالت دارند، مانند عدم تمایل به رابطه و مشکلات ارگاسم و انزال همراه باشد. بسیاری از مردان گاهی ناتوانی در رسیدن به نعوظ را تجربه میکنند، که میتواند به دلایل مختلف مانند نوشیدن بیش از حد الکل، استرس، مشکلات رابطه و یا خستگی شدید رخ دهد.
کمتر از 20 بار عدم ایجاد نعوظ مناسب غیر معمول نیست و معمولاً نیازی به درمان ندارد. با این حال، عدم دستیابی به نعوظ در بیش از 50 بار، به طور کلی به این معنی است که مشکل وجود دارد و درمان لازم است.
این مشکل جز عارضههای افزایش سن نیست. که این درست است که برخی از مردان مسن ممکن است نیاز به تحریک بیشتری داشته باشند، اما اگر سلامت باشند، باید بتوانند به نعوظ برسند و از مقاربت لذت ببرند.
علائم و علل اختلال در نعوظ
این مشکل میتواند توسط عوامل متعددی ایجاد شود، از جمله:
- بیماری عروقی: خون رسانی به آلت تناسلی میتواند در نتیجه بیماریهایی عروقی مانند گرفتگی عروق یا تصلب شرایین (سخت شدن شریانها) مختل شود.
- اختلالات عصبی (مانند اسکلروزیس): اعصابی که سیگنالها را به آلت تناسلی میفرستند ممکن است بر اثر سکته مغزی، دیابت یا دلایل دیگر آسیب ببینند.
- حالات روانی: اختلالات روانی شامل استرس، افسردگی، عدم وجود محرک از طرف مغز و اضطراب عملکردی است.
- تروما یا صدمه: آسیب و ضربه میتواند به ایجاد اختلال نعوظ کمک کند.
بیماریهای مزمن، داروهای خاص و بیماری به نام بیماری پیرونی (نوعی اختلال بافتی) نیز میتوانند باعث بروز این مشکل شوند. عمل جراحی برای درمان سرطان پروستات، مثانه و روده بزرگ نیز ممکن است از عوامل ایجاد کننده اختلال نعوظ باشد.
چه داروهایی میتوانند باعث اختلال نعوظ (ED) شوند؟

دلایل بروز
این مشکل یک از عوارض جانبی شایع تعدادی از داروهای تجویزی است. این داروها ممکن است یک بیماری یا مشکل را درمان کنند، با این کار میتوانند بر هورمونها، اعصاب یا گردش خون مردان تأثیر بگذارند، در نتیجه منجر به اختلال نعوظ یا افزایش خطر بروز اختلال نعوظ شود.
اگر دچار اختلال نعوظ هستید و فکر میکنید ممکن است نتیجه دارویی باشد که مصرف میکنید، مصرف دارو را متوقف نکنید. اگر مشکل همچنان ادامه داشت، با پزشک خود تماس بگیرید از او بخواهید در صورت امکان داروی متفاوتی را تجویز کند. داروهای رایجی که ممکن است سبب بروز این مشکل شوند عبارتند از:
- دیورتیکها (قرصهایی که باعث افزایش جریان ادرار میشوند).
- داروهای ضد فشار خون
- آنتی هیستامینها
- داروهای ضد افسردگی
- داروهای بیماری پارکینسون
- داروهای ضد آریتمی (دارویی برای تنظیم عملکرد قلب).
- آرام بخشها
- شل کنندههای عضلانی.
- داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی.
- آنتاگونیستهای گیرنده هیستامین H2
- هورمونها
- داروهای شیمیدرمانی
- داروهای سرطان پروستات
- داروهای ضد تشنج
سایر مواد یا داروهایی که میتوانند منجر به این مشکل شوند و اغلب مورد سوء استفاده قرار میگیرند در ادامه ذکر شده است:
- الکل
- آمفتامینها.
- باربیتوراتها
- کوکائین
- ماری جوانا.
- متادون
- نیکوتین
- دیگر انواع مواد مخدر
این داروها نه تنها بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر میگذارند و اغلب آن را سرکوب میکنند، بلکه میتوانند باعث آسیب جدی به عروق خونی شود که منجر به اختلال نعوظ دائمی میشود. گذشته از عوارض شناخته شده ای که استفاده و سوء استفاده از این داروها میتواند ایجاد کند، اختلال نعوظ اغلب ذکر نمیشود. با این حال، استفاده از این داروها یک عامل خطر برای اختلال نعوظ است. این داروها نه تنها بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر میگذارد و اغلب اوقات آن را کند میکند، بلکه میتواند باعث آسیب جدی به عروق خونی شود که منجر به اختلال نعوظدائمیمیشود.
آیا افسردگی و این مشکل با هم ارتباط دارند؟
در برخی از مردان، افسردگی میتواند با این مشکل همراه باشد. معمولاً مردان مبتلا به اختلال نعوظ احساس عصبانیت، ناامیدی و ناراحتی دارند یا حتی حس میکنند از مردانگی شان کم شده است. چنین احساساتی ممکن است منجر به عدم عزت نفس و در موارد شدید منجر به افسردگی شود. افسردگیِ همراه با اختلال نعوظ ، قابل درمان است. اولین قدم این است که با خود، شریک زندگی و پزشک خود صادق باشید. بعد از اینکه افسردگی را برای اطرافیانتان مطرح کردید، کنار آمدن با آن آسان تر و کمتر استرس زا خواهد بود.
تشخیص و آزمایشها
علائم اختلال نعوظ (ED) چگونه تشخیص داده میشود؟
از آنجا که علل مختلفی باعث اختلال نعوظ میشوند، چندین آزمایش مختلف وجود دارد که پزشک شما ممکن است برای تشخیص نوع بیماری و تعیین علت آن استفاده کند. تنها پس از مشخص شدن علت اختلال نعوظ میتوان آن را به طور موثر درمان کرد. قبل از تجویز هرگونه آزمایش، پزشک سابقه شما را بررسی کرده و یک معاینه فیزیکی کامل انجام میدهد. پزشک همچنین در مورد زندگی شخصی و جنسی شما از شما سوالاتی خواهد پرسید. برخی از این سوالات بسیار شخصی بوده و ممکن است ناراحت کننده به نظر برسند. با این حال، مهم است که به این سوالات صادقانه پاسخ دهید. سوالات مطرح شده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- در حال حاضر از چه دارو یا داروهایی استفاده میکنید؟ این شامل داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، گیاهان دارویی، مکملهای غذایی و داروهای غیرقانونی است.
- آیا مشکلی روانی مانند استرس، اضطراب و افسردگی داشته اید؟
- چه زمانی اولین بار متوجه علائم اختلال نعوظ شدید؟
- تعداد، کیفیت و مدت نعوظهایی که داشته اید چقدر است؟
- شرایطی که اختلال نعوظ برای اولین بار در آن رخ داد چه بود؟
- آیا در شب نعوظ دارید یا صبح؟
- از چه تکنیکهای جنسی استفاده میکنید؟
- آیا در رابطه فعلی شما مشکلاتی وجود دارد؟
همچنین ممکن است پزشک بخواهد با شریک جنسی شما صحبت کند، زیرا ممکن است شریک شما بتواند در مورد کشف علل زمینه ای آن به پزشک کمک کند. پس از معاینه فیزیکی و سوالات، پزشک شما میتواند یکی از آزمایشهای زیر را برای مطالعه بیشتر وضعیت شما تجویز کند:
تشخیص علائم اختلالات نعوظ با آزمایش خون (CBC)
با این آزمایش پزشک میتواند وجود کم خونی را تشخیص دهد. کم خونی ناشی از تعداد کم گلبولهای قرمز خون است و میتواند باعث خستگی شود که به نوبه خود میتواند باعث بروز این مشکل شود.
مشخصات لیپیدی
این آزمایش خون سطح چربیهایی مانند کلسترول را اندازه گیری میکند. سطوح بالای چربی خون ممکن است نشان دهنده تصلب شرایین (سخت شدن شریانها) باشد که میتواند بر گردش خون در آلت تناسلی تأثیر بگذارد.
آزمایش عملکرد تیروئید
یکی از وظایف هورمونهای تیروئید تنظیم تولید هورمونهای جنسی است و کمبود این هورمونها ممکن است به اختلال نعوظ منجر شود.
مطالعات هورمونهای موجود در خون
میزان تستوسترون و یا پرولاکتین در خون اندازه گیری میشود تا مشخص شود که آیا ناهنجاری در هریک از این هورمونهای جنسی وجود دارد یا خیر.
تشخیص علائم اختلالات نعوظ آزمایش ادرار
آزمایش ادرار میتواند اطلاعات زیادی از جمله اطلاعات مربوط به میزان پروتئین، قند و تستوسترون را در اختیار پزشک قرار دهد. مقادیر غیرطبیعی این مواد میتواند نشان دهنده دیابت، بیماری کلیوی یا کمبود تستوسترون باشد، همه اینها میتواند باعث اختلال نعوظ شود.
سونوگرافی داپلر
شاید این بهترین آزمایش برای ارزیابی اختلال نعوظ باشد. سونوگرافی از امواج صوتی با فرکانس بالا برای گرفتن عکس از بافتهای بدن استفاده میکند. برای افراد مبتلا به اختلال نعوظ، سونوگرافی ممکن است برای ارزیابی جریان خون و بررسی علائم نشت خون از رگ، تصلب شرایین (سخت شدن عروق) یا ایجاد زخم در بافت استفاده شود. این آزمایش هم در حالت نعوظ آلت تناسلی (معمولاً با تزریق دارویی که باعث نعوظ میشود) و هم زمانی که آلت نرم است انجام میشود.
تشخیص علائم اختلالات نعوظ با تست (Bulbocavernosus reflex)
این آزمایش احساس عصبی در آلت تناسلی را ارزیابی میکند. در طول آزمایش، پزشک سر آلت شما را فشار میدهد، که بلافاصله باعث انقباض مقعد میشود. اگر عملکرد عصبی غیرطبیعی باشد، پاسخ تاخیر خواهد داشت.
تست (NPT)
این آزمایش عملکرد نعوظ فرد را وقتی که خواب است، اندازه گیری میکند. به طور معمول، یک مرد پنج یا شش نعوظ در خواب دارد. فقدان این نعوظها ممکن است نشان دهنده وجود مشکل در عملکرد عصب یا گردش خون در آلت تناسلی باشد. این آزمون به دو روش انجام میشود، روش سنجش فشار و روش سنجش کرنش. روش سنجش فشار با پیچاندن سه نوار پلاستیکی با قدرت متفاوت در اطراف آلت تناسلی انجام میشود. سپس عملکرد نعوظ بر اساس اینکه کدام یک از سه نوار شکسته میشود اندازه گیری میشود. روش سنجش کرنش با قرار دادن نوارهای الاستیک در اطراف نوک و قاعده آلت تناسلی کار میکند. اگر آلت تناسلی در طول شب دچار نعوظ شود، نوارها کشیده میشوند و نوارها تغییرات آلت تناسلی را اندازه گیری میکنند.
تشخیص علائم اختلالات نعوظ بیوتسیومتری آلت تناسلی
این آزمایش شامل استفاده از ارتعاش الکترومغناطیسی برای تعیین حساسیت و عملکرد عصب آلت است. کاهش حساسیت به این ارتعاشات ممکن است نشان دهنده آسیب عصبی باشد.
تزریق وازواکتیو
در طول این آزمایش، با تزریق محلولهای خاصی نعوظ ایجاد میکنند که در واقع گشاد شدن عروق خونی (بزرگ شدن) و ورود خون به آلت تناسلی باعث ایجاد نعوظ می شود.
منبع: clevelandclinic
دیدگاهتان را بنویسید