نکاتی در مورد واژن باکتریایی

عفونت باکتریایی واژن: دلایل واژن باکتریایی، علائم، درمان + تاثیرات بر رابطه

عفونت و بیماری های زنانه هیچوقت قرار نیست دست از سر زنان بردارند و مخصوصا از بازه سنی 15-44 سال حسابی برایشان دردسر درست میکنند. عفونت باکتریایی واژن از جمله همین مشکلات است که یک سوم زنان جهان را به خود درگیر کرده است.

ورود به اپلیکیشن

به همین دلیل تصمیم گرفتیم به کمک دکتر فائزه شهبازی قسمت تشخیص و درمان ترشحات واژن اپلیکیشن مینت را راه اندازی کنیم. با ورود به بخش تسکین علائم اپلیکیشن میتوانید اطلاعات بیشتری در مورد مشکلات شایع زنان کسب کنید.

در بخش سایر خدمات میتوانید برای تسکین علائم اطلاعات بیشتری کسب کنید.

در بخش سایر خدمات میتوانید برای تسکین علائم اطلاعات بیشتری کسب کنید.

واژن باکتریایی نوعی عفونت واژن است که علت آن رشد بیش از حد باکتری­ های طبیعی محیط واژن و به هم خوردن تعادل طبیعی آن است. زنانی که در سن باروری خود هستند بیشتر در معرض این نوع از مشکلات واژن قرار دارند اما به هر حال هر خانمی در سنین مختلف امکان دارد به این بیماری مبتلا شود. هنوز دلیل اصلی عفونت باکتریایی واژن، یافته نشده است اما فعالیت­ های خاصی همچون رابطه جنسی بدون محافظت یا دوش واژینال مکرر، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش میدهند.

علائم عفونت باکتریایی واژن

نشانه ها و علائم این عفونت، موارد زیر را در بر می­گیرند:

  • ترشح ماده­ای رقیق و خاکستری، سفید یا سبز رنگ از واژن
  • ترشح ماده بدبو از واژن
  • خارش واژن
  • احساس سوزش هنگام دفع ادرار

بسیاری از زنانی که به عفونت باکتریایی واژن مبتلا هستند هیچگونه نشانه­ ای مشاهده نمی ­کنند.

چگونه واژن باکتریایی خود را درمان کنم؟

به توضیحات دکتر فائزه شهبازی در رابطه با عفونت باکتریایی واژن توجه کنید:

همانطور که اشاره کردیم، رنگ ترشحات واژن یکی از علائم اساسی در تشخیص نوع عفونت واژن است و صرف داشتن یکی از علائم ذکر شده در بالا نمی تواند حتما تعیین کننده نوع عفونت باشد بلکه باید مجموعه ای از علائم و رنگ ترشحات در کنار یکدیگر قرار گرفته تا بتوان تشخیص صحیح را انجام داد و روند درمانی مربوط به آن آغاز شود.

این نکته بسیار حائز اهمیت است که اگر در درمان واژن باکتریایی کوتاهی کنید یا درمان نادرستی را در پیش بگیرید، این عفونت محیط واژن را بستری مناسب برای رشد سایر میکروارگانیسم ها فراهم کرده و شانس ابتلا به عفونت های چندگانه مانند ترکیبی از عفونت های قارچی، باکتریایی و تریکومونیایی را افزایش می دهد که دوره درمان آن ها حتی ممکن است، چندین سال به طول بینجامد و احتمال ناباروری و مشکلات زنان را افزایش دهد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

در مواردی مانند شرایط زیر به پزشک مراجعه کنید:

  • اگر ترشح جدید و غیرعادی همراه با سوزش یا بوی نامطبوع دارید پزشکتان می تواند به شما کمک کند دلیل آن را شناسایی کرده و علائم و نشانه­ های بیماری را بشناسید..
  • اگر پیش‌تر هم عفونت واژینال داشته اید اما این بار رنگ و نوع ترشحات متفاوت است.
  • اگر با استفاده از داروهای بدون نیاز به نسخه پزشک نسبت به درمان بیماری عفونی تلاشکرده ­اید اما علائم همچنان باقی مانده ­اند.

علل بروز واژن باکتریایی

عفونت BV

عفونت BV

عفونت باکتریایی واژن در نتیجه رشد بیش از حد یکی از چندین باکتری طبیعی واژن رخ می­دهد. معمولاً تعداد باکتری­ های مفید واژن بیشتر از تعداد باکتری­های مضر است. اگر تعداد باکتری­های مضر افزایش یابد تعادل طبیعی میکروارگانیسم در واژن به هم خورده و سبب بروز عفونت باکتریایی واژن خواهد شد.

عوامل خطرناک

عوامل خطرناک در بروز عفونت باکتریایی واژن عبارتند از:

  • دوش واژینال

    شست و شوی محیط داخلی واژن با استفاده از آب یا دوش واژن، که تعادل طبیعی آن را به هم می­زند و این امر می‌تواند به رشد بیشتر باکتری­های مضر و عفونت باکتریایی واژن منجر شود. از آنجایی که واژن، خود محیطش را تمیز می­کند نیازی به دوش واژن نیست.

  • کمبود طبیعی باکتری های مفید

    اگر محیط طبیعی واژنتان به اندازه کافی باکتری مفید تولید نمی­کند، بیشتر در معرض ابتلا به واژن باکتریایی هستید.

عفونت باکتریایی واژن در حالت کلی مشکل عمده‌ای به وجود نمی‌آورد. گاهی اوقات واژن باکتریایی منجر به موارد زیر می­شود:

  • زایمان پیش از موعد

عفونت باکتریایی واژن در زنان باردار به زایمان پیش از موعد و تولد کودکان کم وزن منجر می شود.

  • عفونت مسری ناشی از رابطه جنسی

این بیماری، زنان را در برابر عفونت های جنسی همچون ویروس ایدز، ویروس تبخال تناسلی، کلامیدیا یا سوزاک آسیب­ پذیرتر می­کند. اگر به ویروس ایدز مبتلا هستید، واژن باکتریایی احتمال انتقال بیماری به شریک جنسیتان را بالاتر می­برد.

  • خطر عفونت پس از جراحی­های زنانه

در عمل‌هایی مانند بیرون آوردن رحم یا دیلیشن و کورتاژ (سقط جنین) عفونت باکتریایی واژن، خطر عفونت پس از جراحی را بیشتر می کند.

  • بیماری التهاب لگن (PID)

عفونت باکتریایی واژن گاهی اوقات می تواند منجر به PID شود. این بیماری یک نوع عفونت رحم و لوله های فالوپ است که خطر ناباروری را افزایش می­دهد.

پیشگیری از عفونت باکتریایی واژن

برای پیشگیری از این عفونت بهتر است:

  • سوزش واژن را به حداقل برسانید. از صابونهای آرام و بدون دئودرانت و تامپون یا نوار بهداشتی های غیر معطر استفاده کنید.
  • دوش واژن نگیرید. واژن علاوه بر استحمام عادی نیازی به شست و شوی بیشتر ندارد. دوش گرفتن مداوم تعادل محیطی واژن را به هم زده و ممکن است خطر عفونت باکتریایی واژن را افزایش دهد. دوش واژینال نمی‌تواند عفونت واژینال را برطرف کند.
  • از عفونتهای مقاربتی پیشگیری کنید. از کاندوم لاتکس مردانه استفاده کنید. از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید تا خطر ابتلا به عفونتهای جنسی را به حداقل برسانید.

تشخیص واژن باکتریایی

معاینه لگنی

برای تشخیص واژن باکتریایی پزشکتان ممکن است این کارها را انجام دهد:

  • در مورد سابقه پزشکیتان از شما سوال کند

پزشکتان ممکن است درمورد سابقه بروز عفونتهای واژینال یا عفونتهای جنسی پیشین از شما سئوال بپرسد.

  • معاینه لگنی انجام دهد.

تست تشخیص عفونت باکتریایی واژن

تست تشخیص عفونت باکتریایی واژن

در حین معاینه لگنی پزشک واژن را به صورت چشمی معاینه میکند تا علائم عفونت را بیابد و دو انگشت خود را داخل واژن می­برد در حالیکه با دست دیگر ناحیه شکمیتان را فشار می­دهد تا اندامهای لگنی را که ممکن است نشانه­ای از بیماری داشته باشند بررسی کند.

  • از ترشحات واژن نمونه برداری کند.

این کار ممکن است برای اندازه­ گیری رشد باکتری­های مضر در مایع مخاطی واژن انجام شود. پزشک ممکن است مایع واژینال را با استفاده از میکروسکوپ بررسی کند و به دنبال سلول­ های سر نخ داری باشد که با باکتری و نشانه عفونت باکتریایی واژن پوشیده شده ­اند.

  • PH واژن را اندازه ­گیری کند.

پزشکتان ممکن است با استفاده از تست PH میزان اسیدی بودن محیط واژن را اندازه ­گیری کند.PH واژن برابر با چهار و نیم و یا بالاتر، نشان دهنده عفونت باکتریایی واژن است.

درمان عفونت باکتریایی واژن

برای درمان واژن باکتریایی ممکن است پزشکتان یکی از داروهای زیر را تجویز کند:

  • مترونیدازول (فلاژیل، متروژل-واژینال، و غیره)

این دارو ممکن است به صورت قرص تجویز شود. مترونیدازول به صورت ژل هم وجود دارد که باید آنرا درون واژن تزریق کرد. برای کاهش خطر معده درد، درد شکمی یا حالت تهوع ناشی از مصرف دارو، در حین دوره درمان و حداقل یک روز پس از پایان دوره درمان از مصرف الکل خودداری کنید – دستورالعملهای درج شده روی محصول را نگاه کنید.

  • کلیندامایسین (کلئوسین، کلیندس و غیره)

. این دارو به فرم کرم مانند تولید شده است که درون واژن مصرف می­شود. این کرم در حین دوره درمان و تا حداقل 3 روز پس از استفاده از آن، توانایی آسیب زدن به لاتکس کاندوم را دارد.

  • تینیدازول (تیندامکس)

این دارو به صورت خوراکی مصرف میشود. عوارض جانبی معده درد و حالت تهوع در تینیدازول، درست به اندازه مترونیدازول خوراکی است، بنابراین حین دوره درمان و حداقل سه روز پس از پایان دوره درمان، از مصرف الکل خودداری کنید.

در حالت کلی، درمان شریک جنسی خانمی که به این عفونت  مبتلا است ضروری نیست اما عفونت باکتریایی واژن می­تواند به شریک­ جنسی زن انتقال یابد. شریک های جنسی زن باید آزمایش شده و ممکن است نیاز به مداوا داشته باشند. درمان زنان بارداری که نشانه های واژن باکتریایی را دارند، اهمیت ویژه­ ای دارد چرا که این کار به کاهش خطر زایمان پیش از موعد یا تولد کودک کم وزن کمک می­کند.

قرصها، کرم یا ژل خود را تا پایان دوره درمان تعیین شده توسط پزشک، استفاده کنید – حتی اگر نشانه های بیماری از بین رفته باشند. قطع دوره درمان پیش از موعد خطر وقوع مجدد بیماری را افزایش می­دهد.

شروع مجدد عفونت باکتریایی واژن

شروع مجدد عفونت باکتریایی واژن ۳ الی ۱۲ ماه پس از دوره درمان مسئله ­ای رایج است. پژوهشگران به دنبال یافتن راه درمانی برای جلوگیری از شروع دوباره عفونت باکتریایی واژن هستند. اگر مدت کوتاهی پس از درمان، نشانه­ های بیماری دوباره ظاهر شدند، با پزشک خود در مورد نحوه درمان مشورت کنید. یکی از گزینه‌های پیش رو می‌تواند مترونیدازول تراپی باشد.

یکی از راهکارهای خوددرمانی لاکتوباسیل کلونیزیشن است که هدف آن بالا بردن تعداد باکتری­های مفید واژن و بازسازی محیط متعادل واژن است. احتمالاً این کار با مصرف انواع خاصی از ماست یا دیگر مواد غذایی حاوی لاکتوباسیل صورت می گیرد. با اینکه پژوهش حال حاضر نشان می‌دهد که مصرف مواد پروبیوتیک ممکن است مزایایی داشته باشد، اما پژوهش بیشتری در این باره مورد نیاز است.

آمادگی برای معاینه پزشک

مراجعه به پزشک جهت درمان عفونت باکتریایی واژن

مراجعه به پزشک جهت درمان عفونت باکتریایی واژن

سعی کنید نوبت خود را برای روزی تعیین کنید که در دوره قاعدگی خود نباشید تا پزشکتان بتواند بدون تداخل خون قاعدگی، ترشحات واژن را معاینه و بررسی کند. از تامپون یا اسپری دئودرانت واژن استفاده نکنید و به مدت ۲۴ ساعت پیش از نوبت معاینه، دوش واژن یا رابطه جنسی نداشته باشید.

برای واژن باکتریایی چه کاری میتوان انجام داد؟

به منظور استفاده بهتر از زمان ویزیت پزشک و پیشگیری از فراموش کردن هرگونه سوال مهم:

  • از علائمی که در خود مشاهده می­کنید یک لیست تهیه کنید. تمام علائم را در این لیست فهرست کنید حتی اگر فکر می­کنید به این بیماری مرتبط نیستند.
  • از هر گونه دارو، ویتامین، داروی گیاهی یا دیگر مواردی که استفاده میکنید، یک لیست تهیه کنید. میزان استفاده و دوز هر یک از آنها را هم یادداشت کنید.
  •  یک برگه یادداشت یا موبایل به همراه خود ببرید و اطلاعات مهمی که در هنگام ویزیت به شما گفته میشود را یادداشت کنید.
  • از سئوالاتی که می خواهید از پزشکتان بپرسید یک لیست تهیه کنید. مهمترین سئوال خود را در ابتدا یادداشت کنید چرا که ممکن است زمان کمی داشته باشید.

در مورد عفونت باکتریایی واژن برخی از مهم ترین سوال هایی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

  • برای پیشگیری از عفونت باکتریایی واژن چه کار می‌توانم بکنم؟
  • به چه نشانه ها و علائمی باید توجه کنم؟
  • آیا به مصرف دارو نیاز دارم؟
  • آیا شریک جنسی­ ام هم باید آزمایش و یا درمان شود؟
  • آیا دستورالعمل خاصی برای مصرف داروها وجود دارد؟
  • آیا داروهای بدون نیاز به نسخه پزشک وجود دارند که به بهبود شرایطم کمک کنند؟
  • اگر پس از درمان نشانه های بیماری دوباره ظاهر شدند چه کار باید بکنم؟

اگر هنگام معاینه توسط دکتر مسئله ­ای را متوجه نشده­ اید از پرسیدن آن خودداری نکنید.

سئوالاتی که ممکن است در رابطه عفونت باکتریایی واژن پزشک از شما بپرسد

برای پاسخ دادن به سوالاتی همچون موارد زیر آمادگی داشته باشید:

  1. چه نشانه­ هایی را در خود مشاهده کرده ­اید؟
  2. چه مدت این نشانه­ ها وجود داشته ­اند؟
  3. آیا متوجه بوی بد واژن شده­ اید؟
  4. آیا پیش تر برای درمان عفونت باکتریایی واژن درمان شده‌اید؟
  5. آیا تاکنون برای بهبود بیماریتان از داروهای بدون نیاز به نسخه پزشک استفاده کرده‌اید؟
  6. آیا اخیراً به هر دلیلی آنتی بیوتیک مصرف کرده ­اید؟
  7. آیا فعالیت جنسی بالایی دارید؟
  8. آیا باردارید؟
  9. آیا از صابون­ های معطر یا مواد معطر در وان حمام استفاده می­کنید؟
  10. آیا دوش واژن گرفته یا از اسپری­های بهداشتی بانوان استفاده می­کنید؟

واژن باکتریایی دارم، چگونه با آن کنار بیایم؟

عفونت باکتریایی واژن، همانطور که بر سلامت فیزیکی تاثیرگذار است به همان مقدار نیز می تواند بر سلامت روحی و روانی نیز تاثیر بگذارد.

طبق مطالعاتی که انجام شده است، ثابت شده که زنانی که به واژن باکتریایی مبتلا شده اند، پس از آن دچار حس خجالت زدگی و کاهش اعتماد به نفس شده اند. (به دلیل بو و ترشحات عفونت باکتریایی واژن)

به احتمال زیاد این مسئله، تاثیر بسزایی بر روی زندگی جنسی شما گذاشته است و ممکن است از هرگونه رابطه بپرهیزید. اما با رعایت برخی از موارد، می توانید تا حد زیادی از این مشکلات بکاهید.

  • روند درمانی را شروع کنید

تنها راه از بین بردن علائم واژن باکتریایی، ریشه کن کردن این عفونت در بدن است. مصرف دوره کوتاه مدت آنتی بیوتیک های خوراکی در این راه بسیار موثر است. اگر روند درمان را شروع کردید، هرگز آن را نیمه کاره رها نکنید. (حتی اگر علائم آن نیز برطرف شده باشد) اگر این کار را انجام دهید، نه تنها ریسک ابتلا مجدد به عفونت باکتریایی واژن را از بین نبرده اید، بلکه نوعی مقاومت آنتی بیوتیکی را نیز در بدن به وجود می آورید . باعث می شوید که در دوره های بعدی، روند درمانی سخت تری را پیش رو داشته باشید.

  • فراورده های پروبیوتیکی را روزانه مصرف کنید

پروبیوتیک ها در فراورده هایی مانند ماست یا مکمل های بدون نسخه یافت می شود. که به حفظ فلور طبیعی محیط واژن کمک می کنند. اگرچه پروبیوتیک در از بین بردن عفونت فعال واژن باکتریایی موثر نیستند، مطالعات ثابت کرده است که مصرف روزانه پروبیوتیک در پیشگیری از ابتلا به واژن باکتریایی، بسیار موثر هستند.

  • با همسر خود صحبت کنید

بهترین راه برای کاهش حس خجالت زدگی و جلوگیری از کاهش اعتماد به نفس، این است که با همسر خود صادقانه صحبت کنید و از مسیری که پیش رو دارید، توضیح دهید. با در جریان قرار دادن همسرتان، او را به عنوان قسمتی از روند درمانی خود، در نظر بگیرید.

عفونت باکتریایی چقدر شایع است؟

این بیماری از جمله شایع ترین مشکلات واژینال در زنان بین سنین 15-44 سال است. در واقع، برآورد شده است که یک سوم زنان در آمریکا مبتلا به این بیماری هستند که البته میانگین آن در زنان سیاهپوست بیشتر است.

چه کسانی مبتلا به این عفونت می شوند؟

همانطور که بالا توضیح دادیم هر زنی در بازه سنی 15-44 سال درگیر این مشکل می شود حتی اگر تجربه رابطه جنسی نداشته باشد. که البته در صورت نداشتن رابطه این مشکل به ندرت پیش می آید. عفونت مورد نظر بیشتر در افرادی اتفاق می افتد که از نظر جنسی فعال هستند. اگر یکی از شرایط زیر را دارید ممکن است مبتلا شوید:

◄ باردار بودن

◄ استفاده نکردن از کاندوم

◄ کاشتن IUD

◄ روابط جنسی با افراد متعدد

◄ تغییر شریک جنسی

◄ استفاده از دوش واژینال

آیا عفونت مورد نظر مسری است؟

خیر. این بیماری از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود ولی فعالیت جنسی خطر ابتلا به عفونت را بیشتر میکند.

آیا عفونت نوعی بیماری مقاربتی است؟

خیر. عفونت در دسته بیماری های مقاربتی قرار ندارد ولی تحت تأثیر رابطه جنسی است. پژوهشگران متوجه شدند که رابطه جنسی احتمالا محیط باکتریایی واژن را تغییر می دهد. این وضعیت باعث رشد بیشتر باکتری ها می شود. در نتیجه دامنه گسترش بیماری بیش از پیش گسترش پیدا میکند و باعث بروز مشکلاتی برای زن می شود.

تفاوت بین عفونت باکتریایی و عفونت قارچی واژن چیست؟

هردو عفونت از جمله عفونت های واژینال هستند که باعث افزایش ترشحات می شوند. موارد تفاوت را در ادامه بخوانید:

ترشحات: نشانه بارز عفونت باکتریایی بوی ماهی واژن است. ترشحات عفونت قارچی معمولا بوی تندی ندارد ولی بافت پنیری شکل به خود میگیرد.

التهاب واژینال: معمولا عفونت باکتریایی باعث التهاب واژینال یا خارش نمی شود درحالیکه عفونت قارچی اینطور است.

درمان بدون تجویز: عفونت قارچی را بدون تجویز پزشک قابل درمان است درحالیکه آن دیگری را باید زیر نظر پزشک و با تجویز او درمان کنید.

آیا عفونت باکتریایی خودبه خود برطرف می شود؟

در یک سوم موارد گزارش شده این نوع عفونت خود به خود و بدون نیاز به درمان برطرف می شود. اگرچه اگر علائمی داشته باشید باید به فکر درمان دارویی باشید. این عفونت کاری میکند تا در معرض ابتلا به بیماری های مقاربتی قرار بگیرید و بارداری را هم تحت تأثیر قرار می دهد.

آیا برای این نوع عفونت درمان خانگی وجود دارد؟

درمانی بدون تجویزی برای برطرف کردن عفونت باکتریایی وجود ندارد. همچنین باید از دوش واژینال و محصولاتی که برای عفونت قارچی هستند خودداری کنید. چون این دو مورد وضعیت را تشدید میکنند. در این مورد درمانگر به خوبی شما را ارزیابی میکند.

این عفونت چقدر دوام دارد؟

بیشتر اوقات یک دوره درمانی هفت روزه باعث کاهش عفونت می شود. حدود 10-15 % زنان به دور دیگر درمان نیاز پیدا میکنند.

اگر عفونت داشته باشم و باردار باشم باید درمان شوم؟

در صورت تشخیص عفونت، ماما داروی مناسب با وضعیت شما را تجویز میکند تا در دوران بارداری مصرف کنید. توجه کنید که چه علائم داشته باشید چه خیر باید تحت درمان قرار بگیرید. چون این عفونت مشکلاتی را برای بارداری تان ایجاد میکند؛ زایمان زودرس یا زایمان نوزاد کم وزن.

سخن ما با شما

اگرچه عفونت باکتریایی نوعی عفونت خفیف است ولی شما را درمعرض مشکلات جدیتری قرار می دهد. دقت کنید که مراجعه به پزشک زنان و زایمان را اصلا نادیده نگیرید مخصوصا اگر متوجه علائم شدید و این علائم غیرطبیعی بودند. با تجویز آنتی بیوتیک های ساده میتوانید مشکل را کنترل کنید.

منبع: clevelandclinic

4.3/5 - (19 امتیاز)

دکتر داروساز و فعال در حوزه سلامت بانوان. چند سالی هست که از دانشکده علوم دارویی دانشگاه آزاد اسلامی فارغ التحصیل شدم و از همان روزهای نخست به فکر ایجاد تحولی بزرگ در زندگی بانوان ایرانی و جامعه سلامت آنلاین بودم. مینت ساخته شده تا بانوان ایرانی در سلامتی کامل به سر ببرند و از زندگی خود بیشتر لذت ببرند.

یک نظر

  1. غزل سپهر

    سلام وقت بخیر . ۲هفته احساس سوزش و خارش شدید داشتم و ترشحات سفت ب رنگ زرد مایل ب سبز ازم خارج میشه ولی بو نمیده ب متخصص زنان مراجعه کردم قرص سفیکسیم و دوتا پماد یکی برای داخل واژن و دیگری برای خارج برام تجویز کردن اما فقط ۱۰روز سوزش و خارشم کمی برطرف شد اما ماده زرد رنگ باقی موند و الان دقیقا از اون قضیه ۳هفته میگذره و سوزش و مخصوصا خارش داخل واژنم برگشته بطوری ک احساس میکنم حشره ای رفته داخلم و داره تکون میخوره و ترشحاتم شدید تر شده ک هر نیو ساعت یکبار باید لباس زیرما تعویض کنم . در مورد روابط جنسی هم بخاطر اینکه بعد از سوزش و خارش اذیت میشم و تو این مدت واقعا برام درداور هستش این روابط لطفا بگید من چ دارویی استفاده کنم ک خوب بشم . حدود ۴ و ۵ماه هم هست دارم از قرص روکین استفاده میکنم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.